Özet
On üçüncü yüzyıl sonlarında yaşamış Yahudi bir filozof olan İbn Kemmûne’nin insan nefsine ve özel- likle de nefsin ebediliğine yönelik saplantı derecesinde özel bir ilgisi vardı. Onun el-Kelimâtü’l-vecîze adlı kısa ahlaki-felsefi risalesinin dörtte biri psikolojiye ayrılmıştır. Bu yazıda risalenin bu kısmını oluşturan beş fasıldan ikincisinin açıklamalı bir tercümesini sunacağım.